ZZ w poszukiwaniu drapieżnika

Zalew Zemborzycki w tegorocznym sezonie był moim głównym obszarem wędkarskiej przygody. Przygody, która była skupiona na poszukiwaniu drapieżnika, którego jak powszechnie wiadomo w zbiorniku nie brakuje. Z całą pewnością dominującym gatunkiem jest w nim szczupak. W głównej mierze jest to tzw „pistolet”, czyli 40 centrymetrowy okaz, który jest wynikiem marcowego zarybiania. Nie mniej jednak upolowanie wymiarowego „kaczora” nie jest czymś nadzwyczajnym, nawet dla osób łowiących tylko z brzegu, do których ja również się zaliczam. Za początkowy cel postawiłem sobie sandacza i to na nim skupiłem swoją niepodzielną uwagę. Obawiam się, że porwałem się jednak z motyką na słońce. To zadanie okazało się zbyt ambitne i mimo ogromu starań i szczerych chęci nie zakończyło się sukcesem. Przez cały sezon udało mi się złowić zaledwie dwa „maluszki”, którym do wymiaru brakowało kilku centymetrów. Zacznijmy od początku…

Okres letni od 1 lipca do 15 września mogę podsumować jako jedną wielką lekcję pokory. Skupiając się na metodzie gruntowej oraz spławikowej wyruszałem nocą (od godziny 19 do godziny 1) w poszukiwaniu sandacza oraz suma. Byłem cierpliwy, czekałem i czekałem, jednak nie zanotowałem praktycznie żadnych wyników, może oprócz jednego szczupaka. Poza tym doczekałem się jedynie trzech pustych zacięć, najprawdopodobniej za sprawą sandacza.

Przynęty przeze mnie stosowane:
-trupek (płotka),
-żywiec (karaś srebrzysty),
-wątroba (drobiowa oraz wieprzowa)
-rosówki.

Miejsca w których zasiadałem:
-molo przy Marinie,
-molo harcerskie,
-wariatka,
-elka,
-numery,
-okolice ujęcia wody,
-okolice wyciągu narciarskiego,
-wieża.

W moim przypadku metoda gruntowa i spławikowa w okresie letnim nie należała do najskuteczniejszych, nie mniej jednak nie należy ich całkowicie skreślać. Na bazie własnych obserwacji w późniejszym okresie jesiennym wśród innych wędkarzy sprawdzała się doskonale. Po zakończeniu sezonu sumowego, którego namacalnie w ogóle nie doświadczyłem, postanowiłem od 1 października rozpocząć przygodę z wędkarstwem spinningowym, które okazało się strzałem w dziesiątkę. Przez okres dwóch miesięcy do 30 listopada udało mi się złowić:
– 10 szczupaków
– 2 sandacze
– 2 okonie

Jak wspomniałem na wstępie to nie szczupak był na celowniku, jednak okazał się głównym przyłowem w polowaniu na sandacza, pomimo łowienia „z opadu”, często w porze nocnej. Z pośród tych 10 sztuk złowionego szczupaka jednoznacznie mogę określić najskuteczniejszą przynętę, na którą zostało wyholowanych połowa z nich. Na wstępie zaznaczam, że nie jest to efekt częstszego wykorzystywania w porównaniu z innymi, a wręcz przeciwnie. Killerem okazało się 3 calowe kopyto firmy Relax. Stosowane główki jigowe o ciężarze 5 i 7 gram.

Następna w kolejności jest guma Fishunter Mikado. Zastosowana główna jigowa 7 gramowa.
Oprócz szczupaka zainteresował się nią również okoń.

Następnie Soft4Play Savage Gear 13cm – wersja ze sterownikiem.

Twister Berkley Flex Grub Shad. Zastosowana główka jigowa 12 gram.

Predator Manns. Zastosowana główka jigowa 7 gram.

Błyska wahadłowa (nie pamiętam firmy). Niestety przynęty tego typu w porównaniu z przynętami wykonanymi z gumy i częstotliwością wykorzystania okazały się najmniej skuteczne. Jest mi tym bardziej przykro, ponieważ jest to mój ulubiony rodzaj przynęty i najprzyjemniej się je prowadzi.

W przypadku sandacza skuteczne okazały się przynęty:
Cannibal Savage Gear Minnow 10 cm.

Wobler przypowierzchniowy o nazwie Fighter NR firmy Kenart.

Do przynęt wykorzystywałem skoncentrowany zapach w żelu Sandacz firmy Traper. Czy jest
skuteczny? Trudno jednoznacznie powiedzieć. Jedno jest pewne, nie zaszkodzi 🙂

Spinningując obłowiłem praktycznie każde dozwolone miejsce od mola harcerskiego idąc w kierunki tamy do pierwszej zatoczki za wariatką. Tutaj również jak w przypadku przynęt mogę określić najskuteczniejsze dla mnie łowisko. Również nie jest to wynik częstego poławiania w tym miejscu. Charakterystyką terenu jest spora ilość zaczepów, nie równomierne dno, dzięcioły stukające nad głową oraz latające sowy 🙂 Poniżej prezentuję dokładną mapę miejsc gdzie udało mi się złowić ryby drapieżne jak również, gdzie byłem bezpośrednim świadkiem takiego połowu przez sąsiada po kiju.

Zalew Zemborzycki pomimo wielu swoich uroków, posiada również swoje wady, a mianowicie zaczepy. Zaczepów zbiornik posiada niestety dosyć sporo, przez cały sezon 2014 straciłem dziesiątki przynęt, ciężarków gruntowych, setki metrów żyłki i plecionki, a nawet odczepiacz. Łączną wartość strat szacuję na kwotę kilkuset złotych. Możesz w znacznej części tego uniknąć jeżeli weźmiesz pod uwagę poniższą mapę zaczepów. Mapa została wykonana możliwie jak najbardziej precyzyjnie i będzie na bieżąco aktualizowana gdy tylko napotkam (a na pewno tak się stanie) nowe miejsca.

Na koniec jeszcze kilka słów o wykorzystywanym sprzęcie spinningowym oraz metodach łowienia.
1. Wędka marki Mikado, model INAZUMA Flash Zander. Ciężar wyrzutu 30gr.
2. Kołowrotek Penn Conflict 3000.
3. Plecionki:
-Berkley FireLine Blaze Orange,
-Spiderwire Ultracast Hi-Vis Yellow
4. Przynęty:
-Kopyta, Rippery, Twistery,
-Woblery,
-Błyski wahadłowe oraz obrotowe.

W 70% wykorzystywałem wszelakiej maści gumy łowiąc metodą „z opadu” skacząc po dnie. Łowienie na Zalewie Zemborzyckim z brzegu w większości przypadków wiąże się z płytkimi łowiskami, dlatego głównym ciężarem główki jigowej było 5 i 7 gram. Podczas silnego wiatru w niektórych obszarach na molu Wrotków oraz przy Marinie stosowałem ciężar 12 i 15gram. Podbicia przynęty nierównomierne od 1 do 3 obrotów korbką kołowrotka zarówno z wykorzystaniem szczytówki jak i bez.

Podczas łowienia woblerami jednostajne wolne prowadzenie z kilkoma krótkimi przystankami. Błyski wahadłowe – prowadzenie wolne z szybkimi zrywami i sekundowymi przystankami dodatkowo podbijając szczytówką od czasu do czasu. Błystki obrotowe – jednostajne wolne „szuranie” po dnie.

Podsumowując. Zalew Zemborzycki nie jest najłatwiejszym łowiskiem dla osób uganiających się za drapieżnikiem, jednak to miejsce na swój urok i potrafi pozytywnie zaskakiwać wędkarzy. Szkoda tylko, że nikt nie potrafi ukrócić masowego procederu kłusownictwa, który miałem okazję dziesiątki razy widzieć. Ale to już jest oddzielny temat być może na przyszły artykuł…

P.S. Wszystkie ryby, które złowiłem zostały wypuszczone w doskonałej kondycji.

Pozdrawiam.
Paweł / http://zalewzemborzycki.com